Bae bentu (pro Saveriu 4)
di Vittorio Falchi

Ca so a coro malu bae o bentu
e giughediche attesu s’oriolu
chi m’opprimit s’ispiritu, su dolu
chi mi privat de paghe e ausentu.

Bae bentu e bettadiche a palas
lagrimas e suspiros e lamentos
sun troppu lastimosos sos ammentos
de sas tristas passadas dies malas.

Contr’a su mundu haia juiladu
su disisperu, s’arrennegu meu
ma su mundu in affannos e peleu
no m’hat intesu, no m’ hat iscultadu.

No hat cumpresu sa disgrascia manna
chi onzi sentimentu mi distruet,
no hat bidu s’alenu chi mi fuet
dae sos cantariles de sa gianna.

Mi parit unu sonniu, custu fizu
chi m’est passadu in domo che unu faru,
l’hat piena de lughe e de amparu,
de profumos de rosas e de lizu

chi oe pius no siat sa bellesa,
s’amore de su babbu e de sa mama…
s’est istudada in presse sa fiama,
pro troppu pagu est addurada azzesa.

Bae bentu e sa tristura mia
imbolachela attesu, m’hat paradu
che truncu siccu, feu, ismuzzurradu
ch’hat perdidu onzi frunza frisca e bia.

Pro me pius colores no hat sa vida,
buscos e rios sonan notas tristas,
bolan sas aes cun sas alas pistas
sutta s’aera oscura e intristida-

Bae bentu, sa notte nd’est falada
subra s’anima fritta che biddia,
lassami solu cun sa pena mia
in cust’ora tremenda, isventurada.

Lassami solu chi pota pianghere
custu fizu cun lagrimas arreu.
M’inserro inoghe in su dolore meu
gia chi aterue no mi poto franghere.

Roma 21 de maju de su 2011

Menzione de onore cuncursu de Ittiri 2011