Babbu
de Antonio Palitta

 

Babbu,
sas francas de su tempus bezu
ti sun fatende sos passos minudos,
minudos e tremende
che a pudda trobeida e imbaddinada
In mesu ‘e su nie;
e in telarzos tristos
ti sun tessende s’abidu ‘e s’adiu,
e puru tue no moris.
Cando,
In brazos de sa frina,
s’ultimu alenu tou
andat a si pasare
in sas terras inue b’has ispaltu
bertulas de isetos,
e bias, tropu ‘ias b’has messadu
mannujos de bisonzu
tando, eo,
fatu zigante,
in sos telarzos de su coro meu,
una este ti tesso,
tota ‘e versos;
de cuddos versos mios,
chi in sas terras de pane aultidu,
s’anima ti faghian
de abrile unu chelu mannu mannu
babbu.
Tue no moris…
su solde feu, fizu ‘e sa morte
rosigare no podet unu mortu
‘estidu ‘e poesia.