Amore mortore
de Maurizio Faedda

Faghe che sende in bestes de pintore,
setzidu, assussegadu, a sinnu sanu,
cun su pinzellu chi t’intrat in manu,
miscia cun dengu e garbu su colore
e pinta in su cuadru ‘e valore,
istiu, atunzu, ierru e beranu.

Unu mannuju’e linu mazadu
in rosales de punnas fioridas
campuras de ispigas ingranidas,
chi abbian de vida su cunzadu.
E in sa mesa su pastu abbunzadu;
càvanos chi si cuan sas feridas.

Bruiana sas caldanas de s’istiu.
Sa paghe ‘e domo, sa fide bramada,
s’amore e-i sas grascias de s’amada
tue atrotzas cun su poderiu,
che sutta a pedra in siccagna de riu,
tenes a ciaffu in cara addolimada.

Sos sinnos auppados, sos cabijos
chi isprican che budrones de sa ua,
cussa dode licantza est cosa sua
e tue dias cherrer, che bortijos,
falet subr’abba in pescias de addijos
e in trainos de fele e de lua.

S’atunzu acherat chintales grisados
e fozas grogas ruende selenas,
su ligàtzulu astrintu ‘e sas cadenas.
Sos disizos in coro trippiados,
dai su malu fadu assannigados
chi trappat fintzas s’ossu in sas carenas.

In nottes atturadas de ierru,
filas sos muscios de anneu a annangher,
non ti premuras sa vilesa a frangher.
Intras ispidos de fogu e de ferru
a chie ispijat penas de inferru
in sos ojos istraccos de piangher.
Cussu possessu t’enit dai deris
e lu giughes fieru in cussa ‘ia,
ùnchina e mànchina cun marrania
amorada e muzere a morte feris.
E t’accunortas sos bratzos ch’abberis
cun sa meschinidade ‘e ominìa.

Lea s’impudu cun ambas sas manos
a fagher de amore una pintura
de ‘asos e carignos s’ermosura.
Cun tottu sos colores chi in beranos
isprammet in sos chelos solianos
cun seru su rispettu ‘e sa natura.

Menzione Speciale Premio poesia “Remundu Piras” Villanova Monteleone 31 agosto 2013