Allegradi Poete.

Allegradi o Poete, de su donu
chi s’estru naturale t’at cuntzessu,
a tie solu at dadu su possessu,
de s’arte chi cumponet s’arrejònu,
cun paraulas nadas a cunsonu,
a mustrare ’e su coro su reflessu,

cun s’intimu, profundu sentimentu,
chi cantat de amore vida e morte,
de cantu su destinu dat in sorte,
de ammentos disizos e alentu,
isperantzia e ogni sanu intentu,
su chi s’omine pesat mannu e forte.

Paraulas in mente seberadas,
a ognuna agatendeli su essu,
posta a primu e proende su revessu,
pro esser in su versü assentadas,
e chi sian che dicios ammentadas,
in custa limba ch’amus in possessu.

Cuntentadi Poete, sardu amigu,
de su tragiu chi tenes naturale,
puite che sa carre non mortale,
cand’in su versu lassat signu antigu,
a t’ammentare da ue est bennìdu,
e ch’in eternu vivet immortale.

Como proa Poete a numenare,
sos mannos ch’as giamadu e t’an rispostu,
cussos ch’in su Parnàsu ch’an ripostu,
su pannu e cant’an potidu alanzare,
in sas galas cun sabiu gherrare,
cun sos versos chi paris an cumpostu.

Franco Piga (Romana ‘SS’)
nadale 2006