|  
           A 
            su Poeta seriu Renzo Rosa 
            di Giuseppe Concas 
          Pro primu unu saludu tich’imbio  
            in cambiu e su tuo cordiale, 
            che amigu sinceru e fraternale 
            a ti dare sa risposta mic’avvio. 
           Renzo, iscusa si t’intendes’offesu 
            sinnu cas dadu a sa rima importanzia 
            de te nde assaboro sa sustanzia 
            ma grae in palas t’indendes su pesu. 
          Ca bias pecamos de ignoranzia 
            in su chi no ischimus, as cumpresu 
            cando che semus de su mare in mesu 
            amos de ndo salvare s’isperanzia. 
           Tottu sos umanos de sa terra 
            l’ischimos chi zughimos unu coro 
            ma prò diffesa ‘e sa patria insoro, 
            fina perdinde bei an fattu gherra. 
          Gira su tempus, si cambia bidea 
            forza mazzore, pared’ assu mancu 
            s’innimigu de prima a su fiancu 
            oe sest’unidu a s’Europa intrea. 
           Mai sa bidu omine mortale 
            in vida chi apede isballadu 
            e prò cussu Deu a perdonadu 
            sa curpa e su pecadu pius vitale. 
          Nde so cuntentu e su chi nadu masa 
            chi connosches paesanos mios 
            speramos chi sian tottu ios 
            prò podes faghere bella festa crasa. 
           Chi fis mal’informadu no l’ischia 
            su chi tan sos paesanos racontadu, 
            si t’hapo curpa insoro, corpu dadu, 
            pro te, est’una carezza in poesia. 
          Anzi s’invitu dae parte mia 
            spero bene siad’azzetadu 
            ca sa matessi die ap’invitadu 
            su sindigu e Lodè in cumpanzia. 
           E lassamos bigas e frustigoso 
            cun’argumentos serios e brullas 
            brindande cun tazzas e ampullas 
            su primu incontru che bonos amigos. 
          Bolotana, 02 settembre 2008  |