A su carisssimu amigu Renzo Rosa
di Giuseppe Concas

Non fato ‘e ti saludare a mancu
Rosa cando t’indendo mi sullevas
ca sustenis su pesu chena levas
cuntegus sò seguru a su fiancu,

ca es’a veridade deves crère
de su chi ti nar’eo crè bei,
oe suero a c’arrivare a Lei
prima ch’essio a pe’ a Macumere.

Ti lu naro comente unu frade,
grazia chi m’has incoragiadu
e si ancora no’ mi so firmadu
spiritu es de bona volontade.

S’eghes defuntu Paulu Segundu
chi oe ch’este in s’eterna dimora
ha suoradu finas’a surtim’ora
a post’in paghe una parte su mundu.

De nois es minore s’istatura
in su cunsorziu ‘e s’umana zenia
ma bi cheret d’onzi categoria
mannos minores de onzi cultura.

Scienzas dotados dae creatura
reales, poi de sa fantasia
e finas a iscrier poesia
bi chere donu ‘e mama natura.

Nessunu improvisat non bi creo
si naturale non tenet, su donu
che a tie chi ses poeta onu
e in su pagu ch’improviso deo.

No’ apo sutu su late costante
de sa vena bundante s’elicona,
si’nde filo caliguna mesu ‘ona
toca de fagher su giogu pesante.

Cando enis a bidda a prima vista
se subitu connotu e so cuntentu,
e prontu e su suzzu e sinsermentu,
saboridu e dè aghina mista,

mancu a sa zeuna faghe male
no es ca e su meu ma es bellu
bi a cannonadu e muscadellu
de podimos bufare unu brocale.
Si b’es Luisi Ladu e s’ideale
totos tres presentes a s’appellu
giudice solu e su carradellu
e bessimos assoltos in finale.

Penso Renzo chi anda bene goi
in domo manighimos e buffamos
bios in custu mundu nos chiarcamos
e in’Iscanu in domo tua poi…

Bolotana, 06-10-2008