A segus de s’orizonte

Ue paret tott’unu chelu e mare
Bi cheret fantasia pro chi conte
A segus ite bat de s’orizonte
Pro me. It’oriolu a lu pessare
Mi disizzo pintore pro pintare
Su sole ch’isprofundada in su monte.

Bio caddos currinde a fune isorta
In campos senza cresuras ne fogu
Currellende pizzinnos, tottu giogu
Comente fippo deo attera orta
Andà sa pizzinnia, ma non morta
Cun s’ispera, s’amore a zente e logu.

Bio giovanos chi paren pinnones
Rispettosos de su suore anzenu
Progettande unu mundu pius serenu
Moddes de coro, fortes che leones
Forestas birdes, bolos de puzzones
Tancas de trigu indeoradu e prenu.

B’ido d’aprile s’undighi eleggidos
Meritevoles dignos de cunsensu
Onestos giustos e de bonu sensu
Agasazzande nudos e famidos
Dande dirittos senza esser pedidos
Cun su traballu su giustu cunsensu

E sos togados cun pesu e misura
Che babbu onu dande su giudiziu
Menzus disoccupados, ca su viziu
Non s’agatta pius, non pius usura
Inbidia non pius, non pius fura
Non pius gherra, un’eternu armistiziu.

Non pius un’arenile alludriau
S’aera netta, limpidu su mare
Sas “mentes” impignàs in su chircare
Rimediu a su suffrire, alleviau
Su patimentu de s’infortunau
Su cannone in disusu ruinzare

E cust’amore c’annidada in megus
Regnende in crios e sanos piseddos
Nottes de luna su chelu a isteddos
Biso da cras de s’orizonte a segus.

Salvatore Ladu