A s’amigu poeta Antoni Longu
di Giuseppe Concas

Nò los meritaia
sos bantos chi mi as nadu
che poeta giudicadu
a su pernasu vicinu
l’ischis Longu, è su caminu
bizonzu app’ ‘e cumpanzia.

A caminare mi piaghede
in trettu curzu, e abellu
e chi siad’a livellu
cun d’unu passu normale
prò ies bene e male
e premiare su faghede.

Tue faghes su dovere
tranquillu e serenu,
e rispettosu e s’anzenu
ses poeta valutadu
as rispettu, e rispettadu
dae tottu a piaghere.

Mas fioridu un’iscrittu
triballadu attentu, attentu,
ba cultura e sentimentu,
bravu, bravu, conduttore,
e s’inde ied ‘e su valore
fortuna non ti à traittu.

Su meu giudicare
es che giuighe senza toga
a infogare appo sa soga
ma pagu e’ sa maestria,
e a faghe sa giuria
attentu devo istare,

ca si perd’e a bezzesa
cherzo riposu e piusu
e mi agato cunfusu,
ca finas’sa salude
non es che in gioventude
e pago tottu s’ispesa.

Certu Tiu Costantinu,
fit profundu poeta
sa rima sua fi cumpleta
iscrittu, e cantu a bolu.
In s’ottughentos Basolu,
creticu citadinu.

Serro custa poesia
saludandeti Toninu
e ringraziande Angelinu
ses prò nois disturbadu,
e po ses bias acetadu
su cumandu, ès cortesia.

(Bolotana 22-04-2008)