| Dat 
            lugore a s'iscuru,s'armonia 'e su cantu
 de pitzinnos, chi pesan su tenore.
 Ballat lestru et siguru,
 e tottus li dan bantu,
 in manos de su nonnu su minore.
 Sos ogros de sa mama,
 lu sighin in cuss' 'ama,
 chi l'abbrazat cun gosu e cun amore.
 E li faghen de ghia,
 sos betzos de sa 'idda, in allegria.
 Est tempus benidore,s'incras de custa zente,
 ispera de sustentu po sos mannos;
 est che sole in s'arbore,
 fiore prus lughente,
 chi frunzas at isterrer custos annos,
 e diventare amparu,
 in d'unu chelu jaru,
 po chi' est prenu 'e dolu in sos affannos.
 Sentidu e amistade,
 funtana de amore po su frade,
 chi sas manos a chelu,òrfanu pedidore,
 bogat da' s'abba dimandande azudu;
 est ateru s' anelu,
 in cussu iscurigore,
 su prantu 'e una mama tristu e mudu.
 De sos betzos s'ispera,
 non b'at prus caminera,
 su mare de sas ùndas est fiudu.
 E b'at un 'ama ebbia,
 in d'una notte prena 'e angustia.
 Mama lassalu andare,at a tenner sustentu,
 e forte at a torrare che s'astore;
 dae nou ballare,
 sos pilos a su 'entu,
 a manu tenta, 'inchinde su dolore.
 Prima classificata 
            all'VIII edizione del Concorso di poesia "Quartucciu" - 
            2018  |