In s'istradita, afaca  
            a su jannile, 
            ube tenia brasili  
            e carchi mata e rosa 
            bi creschet como  
            unu filu 'e pigulosa 
            amuntada de prùere 
            e soledade. 
          Solu su sole passat, 
            benit e si pasat  
            un' apena, 
            in custa 
            petzaria trampera 
            in sa carrela. 
          No isco chie est bistadu 
            su primu a  
            si ch'andare, 
            a lassare sicare 
            s'àrbule 'e su limone. 
          Sos ogros no s'atatant 
            chircande su  
            ch'ant bidu 
            in custu boidu nidu  
            ismentigadu. 
          In origas sas boghes  
            intendo a una a una,  
            no bi nde mancat una 
            de su connotu meu. 
          Mi tremulat su coro 
            a s'ammentu insoro, 
            animas coladas 
            coment colat s'abba  
            in su chiluru. 
          Parent randa de lutu 
            in custu muru rutu 
            rundines  
            in su filu aposentadas. 
           
             
            1° Classificata al Concorso di Poesia “Po Peppinu Mereu” 
            Tonara, 12 11 2023 
           
           
           |