Mularza noa
di Costantino Longu

Malarzanoa est una raina
chi de anfiteatru at sa fattura,
a pès de sa buscosa pianura
ch'at umbra frisca in donzi cortina.

Un'andaina istrinta e meschina
falat a fundu a inghiriadura,
ue da' sas lamentas de una rocca dura
iscaturidi d'abba cristallina,

chi appena si ponet in bucca,
cando accudit s'omine sididu
narat: "Cherzo ch'inoghe mi consòle!"

A-i cust'adde de goi tuvucca
no azzedin sos rajos de su sole:
logu in s'istiu preferidu.