Unu disizu
de Francesco Chessa

Su sònniu ch’ap’eo est sempre fissu
dae cando sa vida apo cumpresu,
ma da su sònniu meu soe atesu
ca no sò deo ma detzidit issu.

Ap'a ojos abeltos sonniadu
sa paghe e-i s’amada libertade,
ma pro las trasformare in realtade
bi cheret de sos òmines su gradu.

Apo sonniadu ’e dare su benèssere
e s’unione a s’umanidade,
chi s’inimigu si abratzet che frade
ch’a metzorare potemas resessere.

De zessare in su mundu su terrore
de cambiare sas malas bideas,
si sun’ismentrigados de s’amore.

In d’ogni matrimoniu cumpridu
bi regnet s’amore e s’armonia
ch’in su dolore e in sa maladia
anzis diventet felice e unidu.

E solu cosas bellas a sa mente
benzant pro apagare sos disizos.
e separare no devant sos fizos
ca nde pianghet sempre s’innotzente.

D’ogni umanu pro cantu est in vida
s’onestade chi apat a presentzia,
e tota sa moderna discendentzia
educada chi siat e cumprida.

Otieri nos ’as dadu sa manera
cun su sonnu ’ ragiunghet una meta
su ch’at fantasticadu ogni poeta
diventet da oc’annu cosa vera.

Segnalazione al Premio Logudoro di Ozieri Tema: "Apo unu sònniu" - Ozieri 2011