Una vida 'e lagrimas
de Rosina Cossu

Una pizzinnia travagliada happo passadu.
Fit sempre triste su coro meu.
L’ischiada solo DEU.
Sempre isperaia de ‘idere unu rajiu de sole,
ma no fit gai…
Pedidu happo aggiudu,
ma niunu m’aiscultaiat.
Astrada fia comente nie
ca non intendia calore umanu.
Isposada mi so, ma non so istada fortunada.
Sa tristura più manna
no fidi ancora incominzada.
Una mama, cando aisettada
unu fizu hat solu unu disizu:
“Chi nasca sanu”.
Gesusu meu proite m’hasa castigadu?
Pro continuare a suffrire
Mi l’asa dadu handicapadu.
Ite ispero como?
Sos ojos mios sunu sempre fissos
a custu fizzu
chi penso sufrat più de me.
E sas lagrimas mi falan a riu
E mai s’an’ a siccare
finzta c’happo a campare.
Narami Deus meu
proite?


Segue: Risposta de Deu