Una jana.......una lughe
de Antonio Sannia

Roccas in su caminu,
ispinas e malesas,
portales chi inserradu an su sentidu;
ite vile destinu,
cuadu at sas bellesas,
su sole est umbra, su mundu dromidu.
Intesu apo sa brama,
intro 'e su sinu 'e mama,
cue puru solu s'iscuru apo idu.
E chirco su lugore,
ch'illebiet sa rughe 'e su dolore.

In s'iscuru 'e sa vida,
da' su buscu, una jana,
mi regalat profumos d'onzi frore;
su sole l'at bestida,
che' sa luna est galana,
est abreschida infusta de lentore.
Sas lagrimas sun perlas,
lughen comente istellas,
'onzuna cheret narrer solu amore.
Este manzanu nou,
solu lughe b'at in su coro sou.

E como a sonniare,
apo a poder sighire,
cun sas manos carignos l'apo a dare;
e podere pintare,
po ch'in su coro mire,
sas laras chi mi dada po l' 'asare.
Este po me s' anghelu,
'ennidu da' su chelu,
chi cun issu m'at cherfidu a bolare.
In logos d'ermosura,
sos prus bellos ch' at fattu sa natura.

E puzones in bolu,
po nos accumpanzare,
s'an a pesare cun sa mariposa;
finas su rusignolu,
cuntentu at a cantare,
s'amore chi mi dat comente isposa

Menzione d'onore XXII edizione Premio Letterario "Màskaras" - Sezione Poesias "Peppino Ghiani" - Terralba 2012