Un’ isteddu
de Vincenzo Pira

A Tore, frade miu

Pompiande su chelu
in d’una notte iscura
sa luche de un isteddu
iscorzat sas nues.
Unu prantu addolimau
in d’unu mare de anneos
ca sos frores prus bellos
in foras de tempus
che irraichinat sa morte.
In fundu de s’anima
un’attittu amorosu
po su chi depiat essere
e no est prus istau.
Frade miu.

 

Una stella

A Tore, mio fratello

Guardando in alto nel cielo
nel buio della notte
la luce di una stella
squarcia le nubi.
Un pianto addolorato
in un mare di tormenti
quando i fiori più belli
prima del tempo
sradica la morte.
In fondo all’anima
dolci canti funerei
per quel che doveva essere
e non è più stato.
Mio fratello.