Talassemia.. fada mala...
de Anna Maria Sechi
Fada mala bèssida dae mare
Già nos l'as dada sa bona fortuna!
Dae su piantu nos faghes bortulare
Sena nde piangher lagrima peruna!
Ti nche diant sos bentos trajnare
In sos mares dèsertos de sa luna!
Inoghe tropu dannu ses fatende,
Chentinaias de fiores ses brujende!

Abbende so unu Lizu malasorte,
Cun bùtios de sàmbene ùmanu,
Lu carigno e l’amo, l’amo forte,
Ma mi narant ch’est de unu ‘eranu,
Ahi, ite mala vida, ahi, ite sorte!
Si piure solu mi restat in manu!
Custas fissas bideas sunt turmentos,
Sunt affannos e tristes mamentos!

Cando poto, naro una Ave Maria,
Invòchende su chelu totu gantu,
Ma niunu t’intendet boghe mia,
Ca sa 'oghe lèadu m’at su piantu
Ma nàrrere non poto 'eo ‘Così sia‘
E l’atzetare sena fàghere tantu!
E giuro, chi cantu duro in sa terra
Ae custa mala fada ...fato gherra!