Su perdonu
di Franceschiono Satta

Sa luna est a passizu
in su chelu prus bellu ’e sant’Andria.
Che Santas in su nizu
sas istellas li fachen cumpannia.
Chicheras, grillos d’oro
cantan s’amore limpidu ’e su coro.
Antoni, s’orfaneddu,
pastore dae semper in sa Serra,
chin su coro a toccheddu
pranghet tottu sas penas de sa terra.
Pro issu non b’hat luna:
sa luche non li dat fide peruna.
Amat solu s’iscuru,
frade ’e sa morte, amicu ’e su dolore.
In cada perca ’e muru
biet sa puppa frassa ’e s’impostore,
sas trattas de Cainu
chi l’han fattu orfaneddu sende in sinu.
Non connoschet affettos
non connoschet sos risos de beranu;
no intendet dilettos
pro sos bellos colores de s’arcanu.
Juchet in coro fissu
s’inimicu mortale, solu issu.
Cubada in sa cussorja
una bela rezetta, unu tesoro.
Sa prus bella lesorja
affilada chin parpitos de coro.
Chin lacrimas d’amore
allatat de benenu su rancore.
Oh, columbu istimau,
frore nobellu, luch’ ’e su manzanu,
perdona! Su creau
est tottu tuo. Deus soberanu
a tibe dat recreu,
a cuddu sas ispinas de s’anneu.
A cuddu sas ispinas de su male
chi colat che rughinzu intro ’e su coro;
a tibe, fizu bonu, risos d’oro,
suspiros d’unu bene universale.

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!