Solu Tue Signore!
de Santino Marteddu

“Coronavirus ? Banale influenza”
naraìt sa politica ignorante,
ma chi fit “pandemia”, a s’istante
non l’at cumpresu nemmancu s’iscienza !

Ite inferru,Sennore ! In d’unu sinnu
s’Acabadora in alas de unu “Viru”,
a farche in manos si ch’essit a ziru,
chin ghignu ‘e befe e animu malinnu,

pro ferrer a sa tzeca e chena dolu
tantos mannois nostros pacu sanos,
chi viven custos urtimos beranos
in chirca ‘e pasu e serenu consolu.

E cantu disisperu, ischeras cantu !
Che sun atesu sas pessones caras
pro lis surzire lacrimas amaras
e pro duos carinnos donzi tantu.

E fintzas si infermeris e dutores
cireneos fin prontos a riscare
sa vida issoro pro lis poder dare
lampos d’ispera in sos iscuricores,

sa farche insambenada in s’ospidale
non s’est firmada mai e d’est sichidu
custu degogliu, a bortas favoridu
dae politicantes chena sale

ne impudu, imbiande a su macrassu
sordados brivos d’armas de difesa,
custretos impotentes a sa resa
chena nemmancu mover unu passu.

Martires los an fatos, poveritos !
Chena guantes, chena mascherinas
issos puru sun rutos a zuzzinas
e postos in baules chena atitos

ne un’Avemaria, ite dolore !
E nemmancu s’iscenza unida a pare
est resessida a ch’imbolare a mare
s’arroganza ‘e su virus traitore.

Solu Tue, Sennore, a finitia,
as podere ‘e domare sa tempesta,
e tando, ajò, abassali sa cresta
comente as fatu in barca atera ‘ia !

Seconda classificata al XXX Concorso di Poesia in Lingua Sarda “Sant'Antoni de su o' u'” - Mamoiada dicembre 2021