So Mazzoccu
de Pietrino Monni
Basciu ‘e carena ma non timo
Ca a proerju mi naro Mazzoccu
Si mi toccan ischinziddo che a su ocu
Ma so sinzer’ amicu a chie istimo.
Virtudes m’at donadu sa natura
Orune bona po prima m’at bidu
In sa bamilla chi m’at ben istruidu
E allevadu chin donzi premura
Reputazione m’at dadu sa cultura
In sas biddas ub’ app’ insegnadu
Ben azzettu, semper rispettadu
E trattadu chin donzi premura.
Si app’ offesu no est de natura
Nazemilu si appo mancadu
E si calicunu s’est intesu toccadu
No mi tenzat su murru e sa tristura
Sinzeramente ne li pedo perdonu
E li auguro chent’annos de vida
Sa bona sorte li siat favorida
E donzi cosa ne li benzat in bonu
E si l’intoppo a sa esta ‘e su Cossolu
Lu cumbido po tottu sa chida.