Shoah (Sa die 'e s’ammentu)
de Juanne Villa

Unu campu han semenatu de vrores
Sunu mamas, babbos, fitzos e fitzas
Abbattos de odiu e morte fin a mitzas
Sos ch’in s’aèra n’han ispartu dolores
Marmaros biaittinos sos colores
De carres ammuntonatas a pitzas
Carres chi turmentatas sas issoro
Han suffertu s’omine chene coro

Mortos siccos tottu sos frores litzos
Pistatos dae su tirannide passu
Isterminatos in camera a gassu
Mamas e babbos chin fitzas e fitzos
Vrores prantos in su surdu vracassu
Miliones si ne contan paritzos
De fitzas e fitzos babbos e mamas
Isperditu n’ana sas ebreas gamas

In Auschwitz su campu terrorosu
Sas animas chircan in su muntone
Sa carre chi de s’issoro pessone
Hat vivìtu su devastu tempestosu
Cussu chi de innotzentes fit prejone
Est unu de sos campos frittorosu
Biancu de nivèra frittu che morte
Ca mortu b’est s’ebreu chene sorte

S’isterminiu de sa manu natzista
Lassat in nois s’ammentu amargosu
De cussu disisterru dolorosu
Restat a nois un’istoria trista
Chi mai s’ata a devere olvidare
In sos campos prensos de nive vrisca
Bi nascana vrores chi dene gosu
Ue sa pache potemas acattare

Pranghenne chin lagrimas dolorosas
Unu carignu dia cherrere imbiare
A cussas ostras istillas pietosas
Pro chi torrene che petalos de rosas
Ue sas animas potana pasare
Tottu sas cantzellatas orretzosas
Potan esses che caminu de grabbu
Pro tottu, fitzu, fitza, mama e babbu.