Sardigna
de Dante Erriu

De virtudi gloriosa,
de sa genti amirada,
che perla incastonada,
ses potenti orgogliosa,
Sardigna mia stimada,
prena ses de folklori,
dogna Sardu pren’’e amori,
mai nixiunus siat primada,
de saludi coronada,
siast tui dignitosa.
O Sardigna amada terra,
prena de fragu nostranu,
sempr’alligra che beranu,
e froria in pran’e in serra,
de carcari has’una perra,
ses granitica famosa.
Sardigna prena de giogu,
e de bell’amicizia,
cant’e bell’una notizia,
mai prus a ponni fogu,
ca ocannu in dogna logu,
abruxau ses dogna cosa.
O Sardigna ses amanti,
de sa bella tradizioni,
dogna bidda in unioni,
chi 'ndi torrit s’emigranti,
einnoi agatit su tanti,
po bivi sposu e sposa.
Sardigna pren’’e amori,
ca de tui seus is fillus,
donasi` bonus conzillus,
messaiu e a pastori,
a artigianu e minadori,
siast sempri generosa.
O Sardigna pren’’e fama,
dona a totus tui traballu,
mai cannoxaus tempus malu,
tui segandi cussa trama,
ca de totus ses sa mama,
siast mama virtuosa.

                                                                      (Silius)