Santu Mauru
de Irene Carta

Femus una bella cumpangia.
Una cresiedda beccia mudada de unu bellu rosone.
A intru, né bancus né cadiras,
ma sceti unu Santixeddu.
Ingiriada de sa campagna.
Mureddas accuadas de s’erba arta.
Non ci fiant paradas.
Sa bidda de Sorgono e cussas bixinas
iant scarexiu sa festa.
Ma cuss’annu, srogu miu, Antoni Carboni de Meana,
fiat bofiu torrai,
forzis po una promissa,
no ixiu.
Fiat una bella dì de màiu
E emus prandiu innìa.
Funt passaus prus de cuarant’annos de cussa dì,
srogu miu non c’est prus
e mancu atrus de sa cumpangia,
ma de sa dì, is Srogonesus, is Meanesus
e sus de atras biddas bixinas
funt torraus a fai festa a Santu Mauru.