Sa cantone de sa fide
di Pedru Pisurzi

1.
In chirca de sa fide so andadu
tantos annos, cherfende fagher proa,
ma fide in logu no hap'incontradu,
si già no est chi naschet fide noa.
Pregunto a unu ch'haiat traessadu
et non mi desit ne cabu ne coa;
un'ateru mi desit sa risposta:
«Prîte la chircas, chi sa fide est morta?».

2.
Però non minde so accreditadu
ne dai testa su dubbiu mi ‘essi':
pregunto a atere ch'haiat giradu
su mundu et mi rispondet su matessi.
Et sigo, già chi so incaminadu,
a chircare, l'agattere a su nessi!
Ma custa fide non l'hap'agattada
in tantos annos chi l'hapo chircada.

3.
Chirchende so istadu tantos annos
apprendendebi gustu, ispassu et giogu;
preguntad'hapo a minores e a mannos
e nadu m'han chi est morta in d'ogni logu.
Hap'agattadu sì tantos ingannos
e tales chi totue ponent fogu
però de fide non nd'incontro no
in tantos annos chi chirchende so.

4.
Mancu pro cussu m'accredito ancora
et sigo si mai la poto incontrare.
A dognunu dimando, e ad ogni ora,
a bider si mi l'ischint insinzare;
dimando a unu chi benit dai fora:
«De sa fide notissia m'ischis dare?»,
et mi rispondet cust'ateru puru:
«Sa fide est morta tenelu seguru.

5.
Sa fide est morta et non creo chi torre',
gasi sa limba mia ti relattat:
non bides inter frades, inter sorre',
ateru che ingannos non si trattat?
Senz'agattare fide t'has a morre'
già ch'est beru chi fide non s'agattat;
no, non s'agattat, crêmi, a fide mia,
sa fide no, non podet esser bia.

6.
«Isculta custu casu, m'est costadu:
ti lu naro de veru cristianu.
Essende da inimigos giagaradu
tot'una notte fina a su manzanu,
un'amigu chi haia pius fidadu
faghet sa tragna de mi dare in manu.
Corzu a chie si fidat de amigos,
ca che giudas si giamban inimigos!».

7.
E so ancora duru a mind'iscrêre,
sempre currende a sa mia idea».
«Amigu meu, a cheres chi ti nere?
Pius chircare est una cosa fea,
tant'et tantu des benner a t'arrere;
e mezus dai testa ti lu lea,
crêmi, chi fide non dês incontrare
chircheres in istagnu, terra et mare.

8.
Si chircheres in mare, in terra o istagnu,
in zente bona o in zente comune,
in amigos, parentes o cumpagnu
de fide non nd'incontras in niune.
Sa fid’est morta, e l'hant bettada a bagnu:
de la chircare bogali de fune
ca l'isco ‘eo cant'hapo attraessadu
e fide in logu non nd'hapo incontradu.

9.
«Chirchesi de mi ponner a servire
nênde chi bene mi dian trattare
ma non potesi mancu resessire
vera fìde in padronos incontrare:
non mi paghesint, devesi fuire.
Ah si potera totu relatare!
Iscuru a chie affidat in padronos,
parzant sinzeros, honestos e bonos!

10.
Non mi bastat su meu intendimentu
pro narrer cant'a mie hat suzzedidu.
Una ‘olta mi porto a unu cunventu
nênde a sos padres chi fìa bandidu.
Los prego ch'in segretu m'haeren tentu
chi zente intrende non m'haiat bidu
e mi traighent cun tota malissia:
pro mi tenner avvisan sa giustissia.

11.
Da ch'hapo ‘idu cussa funzione
mi so restadu transidu e confusu.
Non bi hat fide in niuna persone
ma sa traissone est posta in usu.
Mi so fidadu in sa religione
e los agatto ingannosos piusu,
e si mi fia ancora pius fidadu
pius mi dian haer ingannadu,

12.
«Tando m'incaminesi dae inie
affrontende trabaglios e suores,
vizilesi ogni tempus notte e die,
trattesi sazzerdotes e segnores:
niune fide giuttesit a mie,
totu los incontresi traitores;
in domo ‘e munsegnore puru istesi
e mancu fide inie bi agattesi.

13.
So andadu cun grande contivizu
chirchende, ca est cosa chi m'importa',
bidesi chi su babbu cun su fizu
unu a s'ateru fide non si porta'.
Est inutile edducas su disizu
de s'incontrare fide, già ch'est morta.
Est una cosa dolorosa e dura
no b’haer fide mancu in sa natura!

14.
«Amigu, non ti fides de parentes,
de frades, de fradiles e connados,
meda mancu de cuddos prepotentes
ca sun pius de totu isfidiados.
Lu narant de assentu sos prudentes:
sun raros in su mundu sos fidados,
antis cuddos chi paren pius fideles
sun pius infideles e crudeles.

15.
«Pro chi tenia casos de proare
pro sa mala fortuna, e mia diccia,
o prenetta chi tenia de passare
pro m'accudire sa peus disdiccia,
m'intrat bidea de mi cojuare
cretende d'esser una cosa ispiccia;
ma est forzosu, amigu, chi ti nere:
corzu a chie si fidat de muzere!

16.
«Si non s'hat fide matrimoniale
chircala poi in ateros cuntrattos!
Si s'affalzat s'amore coniugale
chirca su restu de sos disbarattos.
Poveru mundu, proas ogni male!
Ses cal’alvure sicca, e senza rattos:
ca vives senza fide firma e vera,
est pro custu chi ses sempr'in chimera.

17.
Finis, como concluo s'argumentu:
amigu, già mi so disingannadu.
Chie sa fide chircat, chircat bentu
de tenner in sos punzos inserradu.
‘Eo hapo fattu ogni esperimentu
e fide in logu non nd'hap'inconcradu.
E chie non lu crêt lu proet puru
e restare nde dêt zertu e seguru».

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!