(E bisu ancora)

Deu bisu sa fest’’e su satu
e su luxentor’e is oguluxidus
cun su fragh’e su pruìni sfustu
e is nuscus e is sentoris de s’istadi,
de su trigu parturìu de sa spiga
e is contus contaus in s’argiola
a lugori e a su cant’e i’ ghirillus.

E bisu s’umidori de s’arrosu
adizu adizu atumbau in su bistiri
e is coloris de i’ luxis de bidda
e cussas boxis, e is sonus de trobai.

E bisu ancora sa palla intre is pilus
e su sabori de su fenu in bucca,
su gustu de su prexeri e su disìgiu,
sa brama de partìri e di andai
in s’asùlu steddau de sa notti.

E bisu e bisu, e bisu de bisai
e mindi scidat su frius de s’ierru
cun sa speranzia de un’ateru beranu.

Deu bisu ancora sa festa de su satu
mentris sa dì’ sind’andat, e scurigat…