S'amore 'e mama
de Antonio Sannia

Ite colore, nademi, ap' a dare,
a s'amore 'e sa mama po su fizu,
biancu l'apo a faghere che lizu,
o li dao su ruggiu de su coro,
menzus de grogu ch'est simile a s'oro,
de sos isteddos po l' illuminare.

Sos galanos colores d' 'onzi frore,
de rosas, violettas o germinu,
sas albures chi sun in su caminu,
birdes e coloridas che' s' ispera,
sas fòzas in sos rampos de s'aèra,
tottus poden pintare cussu amore.

Ma s' in su coro 'e mama b'at dolore,
ca cussu fizu como l'est mancadu,
no b'at colore chi cheret usadu,
po tinghere s'amore, su sentidu,
solu s'iscuru de su sero at bidu,
in domo como est mere su mudore.

E de siguru non bind'at pintore,
chi dipingat su sinu 'e cussa mama,
ch' ammudàda s'at bidu donzi brama,
de connoscher su fizu mannu e bellu.
s'amore podet fagher de pinzellu,
'ogandeche da' coro su mugore..

Tando non disisperes,
e pesadi a bolare,
chirradi unu colore in s'arcu 'e chelu;
leadi su chi cheres,
chi ti fetat pintare
sa bellesa 'e sa vida e donz' anelu.
Non timas, non ti ispores,
chirca ateros pintores, .
chi dipingan cun manos d'un anghèlu.
Ca podet issu ebbia
dare a su coro 'e mama s'armonia

Lassa tando su prantu,
e lassa sa tristesa,
sas lagrimas non tenene colore;
su sentidu est incantu,
est de rara bellesa,
est abbreschida d'ateru lugore.
In petalos de rosa,
alas de mariposa,
pasa s'amore istràccu e pedidore.
Dipinghelu da' nou,
cun su colore de su coro tou.

Seconda classificata XXXII Edizione "Premiu 'e Poesia Sarda" - Posada 2013