Rosarios d’entu
de Tonino Fancello

M’an acattare...
iffundu‘e su nuraghe
che pruere chi lastimat
s’ammentu
in mesu sos rosarios de
su entu
intessios’a limbazos e
canteras
e campanas ch’istronan
sas lunas
de seculos fuidos in s’aera
e tazana sa lughe‘e sas isperas.

M’an acattare....
graminande luche
postu in su corraleddu‘e sos poetas
e ruches in sas manos galu nettas
de cudd’umile sardu servidore
e lacrimas de tempus de dolore
chi coronan’a nou sos nuraghes
ann’a esse’ po cust’anima ambesues.

M’an acattare....
in mesu sos mannois
adrommande s’arrastu‘e s’eremitta
e predas a contones beneittas
chi m’han bistu
moffende custas laras
an’a esse’che miliares
po sas raras
eressias chi sinzolan sa vida
“ue galu cust’anima attrivida
joghittat in sos campos de tiria
suzonande sos tirrios perra perra
de sos surcos profanos de sa terra.

M’an acattare...galu in sa sardigna
in mesu sos frundacos de su ludu
iscurtande su riu mudu mudu
chi trazat su diliriu‘e sos antigos
e lavat sos arrastos cuddos sicos
chi nd’an fattu s’istirpe…pinna…pinna.


1° premio Concorso Poesia Sarda - Mores 13 Gennaio 2001