Reina de Saba
de Mario Nurchis

Ses caminende abbia de a mie
e m'apprettas iscanzende sas bellas laras
in dumi risidu lughente.
Sa cumpostura tua est de reìna
chi attinat a sos bisos mios.
S'abbaidada tua dulche
at bidu in cara mia
un'omine de amore.
Pro a tie so re abberu
e in s'ispiju tou
b'at un'imazine ispantosa
de a mie.
As ricamadu su taleranu
cun suspiros e cantos
e sebesto sa trampa de ambaghe
fatta de 'asos, abbratzos e carignos
cun losingas suaves.
E deo so attuldidu e accisadu
prò sas gemas e sos oros
de sas bestimentas tuas lughizentes.

Ma in dun'ammengesu
bido domo mia,
sa mesa apparitzada cun sos fizos,
muzere mia in su lettu castu.
Su tempus de amore e laore
diat fumare in turmentu
prò 'istare cuntegus cuntentu?

Dio intregare su coro meu a tie
e recuire a domo mascaradu
cun s'anima ruinzada che suerzu?
Nono, chi nono...
Ca Salomone Deus at perdidu
prò unu lampu de lughe de paza.

A sa recusa zentile
tue dispintas
e ti che torras discrèttida
a su regnu tou.

Segnalazione Sezione B - Poesia senza Rima (Ignazio Marras) - XXII Concorso di poesia sarda - 2010