Po sa morte de su Poeta nuoresu Franzischinu Satta
de Francesco Chessa

Oe Nuoro pianghes in corruttu
po custu fizu tou tantu amadu,
ca Franzischinu sa falche at messadu
e sa Sardigna intrea at postu in luttu.
Sa terribile morte che li at suttu
sa linfa chi lu at sempre allattadu.
Fu nuoresu verace istimadu
Poeta ’e pinna cun su versu acutu
a su monte Parnasu iss’est boladu
comente una vampada e fogu alluttu.
Ue l’ispettian Apollo e-i sa noe
Musas chin s’Elicona ana regnadu
de Ipocrene in s’abba giara e bona.
A custu genià li rendede onores.
Sos c’ana s’estru de su versu aladu:
poetas de sa pinna e oradores,
tottu unidos cominzemas oe
a li tesser de laru una corona.

(ottobre 2001; da “Lughe e iscuru”)