Piseddos totta vida
di Domenico Angelo Fadda

Iscaltende abbistu sas peleas
ch’iscuran sa mente e dan fastizos
dae piseddu post'ap’in chizos
su risu cun siddados de ideas.

Rajos de sole mustran incantos
de Deus in su manzanu lughente,
cun coro de pitzinnu innotzente
nd’abbratzo ogni die sos ispantos.

M’incamino cun animu lieru
ansidu, chirchende sa novidade
si m’isterrene manos d’amistade
chi m’accumpagnan chiet’e fieru.

Ponzende cabìa a sas isperas
chi mi ligan’a tie cun destinu,
su chi nd’assazo est fruttu divinu,
cun tegus nd'agato oras lieras.

Brotat su semene, naschet sa vida,
disizu cun s’amada s’est cumpridu
isettu in sinu est fioridu,
de cust’arveschida no s’at medida!

In sa naschida biu est s’incantu
‘e fizos e mama ringratziende,
sun siendas chi gosu sun porrende
m’allontanan sa mutria cun cantu.

Accò sas prellas chi lughen in domo
su tempus passo ninnende nebodes,
accò sas ricumpensas cun sas dodes,
c’antzianu sò, mancu nde fentomo!

Apo imparadu a palas mias,
si cun buglia sa vid’est leada
e pagu e lanzu est su chi dada
su bon’umor nd’abblandat sas traschias.

Inghiada l’apo a cussu motu
po nd’aere acchidd’in sa ‘etzesa
s’allegria, in coro, a difesa
e piseddu sempre mi sò connotu.

Lughene nott'e die sos isteddos
cando ‘enit sa falche messadora,
rie-rie cun giogos , cuss’ora,
in ninnos mi che dromma ‘e piseddos.

“SEGNALAZIONE al Premiu Logudoro OZIERI XXVIII EDIZ