Pessos ingronghidos
di Tetta Becciu

Ballana
die e notte
sospessos mios ingroghidos
che, mariposas de luna
oros oros
de su riu turmentadu
'e su coro.
Currene a trumas
in su terminu 'e s'anima...
e siperden chen 'aschidas
in campuras de aggheju.
Abbanzana
sa notte
cunjubilos de mudesa...
e che l'isperdene
subra muros de pantasimas.
Sas dies passan mudas
in su caminu sinnadu
'e saspeleas...
rosighende
sa tela 'e sos bisos.
E s'anima...
intro unu mare mannu
'e nues abbolottadas
morigat e affungada
in su coro istrazzadu
dae antigas isperas mudas...
e fremeiche fiore 'e solidade .
sutta su chimentu 'e sos bentos
de un ' atera istajone.