Oras de chijina
di Vittorio Falchi

Est sero, intendo in coro
una gana segreta de cantare
mentres su ‘entu
faghet frusciare sos rattos
ancora birdes d’elighes e pinos
e nues anzoninas fuen
lestras in sas caldas aeras.
Ma it’ hap’a cantare
cando miseras manos alluman
e brujan sas pagas isperas
e su chelu hat serradu sas lagrimas
e su connou sou
no umidat sa terra?
Leo e ch’imbolo custa chiterra mia
in pèntumas de olvidu
ca pius no balit a dare
unu pagu de cunfortu
o ischidare
in tristos coros de pedra
sentimentos umanos.
Chiterra mia, chiterra
arribala sa tua melodia
forsis cras
t’hap’a poder sonare
in allegria.

30 de austu 1987