Oje in vida…
de Silvestra Pittalis

In vida de iscunsolu e de turmentu
Cumpanzia mi acco sola ancora
Chi mi diat' amistade a donz’ora
So preghenne ancora cuddu entu
Pro chi sa vida siat s’aurora
A mi dare s'alénu de s'ammentu
Sos tempos passados in amare
Diapo cherrer continu abrazzare

No mi dezes anneos e né(n) penas
Ca juco affranta sa mente e su coro
E i sa vida chi amo e chi adoro
No m’allietant sas dies amenas
E intantu passan istajones d’ oro
Chen’alimentu e chin sas forzas lenas
Frores de disizada primavera
Profumade chin animu s’aera

Unu mare m’intenno chene portu
Unu giardinu chene unu fiore
Afannada mi sento e chen’ardore
Ca intro ‘e me b’hat unu coro sortu
Deus, ti pedo auroras de lucore
colores virdes de irrigadu ortu
Imbìami chentu e unu cherubinu
Po mi dare azudu i su caminu

In d’una rocca de abbas cristallinas
Apo dassadu s’anima passare
Illejada d'anneos po annare
A donzi occasione de mustrinas
Onore a facher e poder donare
In festas bellas po novas naschìdàs
Chi apan sorte bona e chen’ingannos
nettas de odiu duren a chent’annos