Notte mala
di Antonio Maria Pinna

Làgrimas mudas subra sas pupias
istanotte mi falan,
e lentas s’aggualan
a su suspiru ‘e sas intragnas mias!

Làgrimas e suspiros chi s’abratzan
a sa tristura manna:
non b’at lughe in sa janna
de s’ànima chi canes mi ch’istratzan.

Non b’at luna in su chelu, deo solu
so fera vagabunda
chirchèndela sa runda
che rùndine ferida sende in bolu.

E camino che feltu a s’anda e torra
tra milli pensamentos
chi trìsinan che bentos
‘ogni amore inserradu in sa petorra.

Sa notte est pili-cana e su lentore
impràteat sas fozas
e in chizas ispozas
mi falat che buttios de suore.

Ahi ite notte mala de turmentos:
m’attogat su respiru,
intro su coro, in giru
paret siet sa morte a passos lentos.

Fintzas tue amada poesia
cantas tristas sas oras
e pro me non t’accoras
in custa notte longa de traschia?

Sos isteddos in chelu a cua-cua
jogan cun calchi nue,
tottu est pasu, tottue!
Solu deo cantuzo a boghe crua.

Oh pensamentos tristos sentza cara
ruide in s’assulenu
pro chi custu velenu
mi diventet rizol’ ‘e abba jara!

Millas in s’orizonte attesu-attesu
sas ispadas de lughe!
S’an a giugher sa rughe
de sas rànchidas oras chi m’an presu?

‘Allu su sole, ‘allu s’incaminat
cun bestes de ispera,
e cun manu lezera
mi carignat... m’iscaldit... e m’istrinat!

2° Premio - Poesia in versi in rima al Biennale di Poesia in Lingua Sarda “A pes de Santu Padre” di Bortigali - 2009