Notes avaras
di Gigi Piu

De assulenu sas notes avaras
Non mi lassan un’ora reposare,
cheren sos pessos su ‘olu leare
gai no drommo ne iscanzo laras.

Cheria sonniare durchemente
Sas mezzus oras de sa pitzinnia,
paris cun babbu meu e mama mia
cando li sleaia coro e mente.

Note, non m’assulenas ne mi naras
E non resesso s’oju a tancare,
fàghemi durchemente sonniare
sas bisiones mias pius caras.

Fàghemi sonniare abbas lughentes,
puzones chi non grisen sas funtanas…
chi buffen in sos rios abbas sanas
sena timmer coloras ne serpentes.

No, non sias avara note mia!
Faghe-milu torrare in bisione,
su nìnnidu ‘e sa menu istajone
durche, chi olvidare non cheria.

Torrademi sos tèbios beranos
Cun nuscos de aloes e violas,
ca amellare podice bois solas
custos turmentos mios fittano.

Note, cun megus non sias avara
Cun sonnios suaves mi reposa,
sena b’aer iscena dolorosa
bisiones de gosu mi prepara.

Cun dun’oju serradu e un’abbertu
Bido solu astraos e traschias…
Totugantas sas peus oras mias
Vivo da nou cun su coro in chertu.

Notes avaras, non sezis amigas!
Non mi pasades cun serenidade,
lassades crua sa realidade
de peleas, suores e fadigas.

O forsis note istraca non so dignu
Chi serenu m’abbratzet s’aurora?
Ma sa ch’istimaia e amo ancora
Mi assulènat cun d’unu carignu.

(Menzione al Premio di poesia “Tiu Finu” - Romana 2014)