Mamma, nottesta puru
de Benvenuto Lobina

 

Mamma, nottesta puru, a mesunotti,
comente donni annu,
nottesta puru, chenza ‘e fai sonu,
chenza ‘e lassai arràstusu ‘n sa ni,
stanta a accostiai
in punta ‘e pei a stenna totu cuddus
chi cun nosu sa notti ‘e Paschixedda
a ingìriu ‘e su fogu si sezzìanta;
is chi funti partius
de diora, e no funti prus torraus.
Ddusu’ntendis tocchendu?
Oh, pesadindi, mamma, pesadindi,
ponididdu in busciacca s’arrosàriu,
e tui, babbu, lassa ‘e forrogai
cun su ferrittu in mesu ‘e su cinixu
i aberiddis s’enna.
Funti medas...
Is chi funti partius
bèccius, cun pillu’ murrus e mazzuccu
nottesta tòrrant ómini’ de ferru,
braba niedda e facci chenza ‘e frùngias;
is chi s’anti spacciau
i’làmbrigas prangendu in patimentus
ch’ìssusu sceti scìanta;
is chi anti connotu
e mallasorti e dònnia tribullìa
nottesta arrìnti totus che pipius.
E infattu ‘e totus, mamma, ddusu bisi
i’ giovoneddus chi a luxi ‘e solli
pru’no anta a torrai?
Is chi funt abarraus
in terras furisteras, in desertu’
di arena e de ni?
No, no mànca’nisciunus. Pesadindi,
babbu, e cumenza sa mellus carràda;
boga figu siccada e pabassinas,
mamma, sartizzu e nuxi.
Su, buffai, piccioccus, e cantai
comenti eus cantau
àtara’ nottis in notti e nottesta.
Funti tocchendu a "Gloria": si nd’àndanta
totus, tristus, citius.
Abarru sceti’eu
cun bosàturu’ dus ananti ‘e fogu
(però no mi bieis, scu un’umbra
che i’ mortu’ deu puru).
Abarru sceti ‘eu
cun tui, mamma, chi ocannu puru
m’as abettau’ebàdas,
cun tui, babbu, tristu i annugiau,
chi sighis su cinixu
a forrogai, nendu a bell’a bellu:
"Manc’ocannu è benìu."