Ma chi’est poeta
de Franco Piga

Tue preguntas: “Ma chi’est poeta?”
E crês chi siat custu unu segretu,
cheres ischire chi’est in cuncretu
si tenet donu, gradu e istelleta.
Mi pretendes pretzisa una retzeta
ch’essèra su dutore ’e s’intelletu.

Ma no isco pius de su ch’intendes
e chi s’omine giustu ti presentat,
su ch’in su dare sempre si cuntentat
e cantu narat, tue lu cumprendes:
peraulas connotas chi difendes
ma chi issu ti mustrat e ammentat.

Su ch’in s’intragna morigat, isolvet
lorumos de intrètzidos sentidos,
bogat a pizu ammentos costoidos
chi su tempus remunit e dissolvet,
poi, cun sentimentu, gratu solvet
in versos chi sun da-e coro ’essidos.

Su chi tenet umanu intendimentu
e umana timoria e disizos,
chi mirat de sa vida sos manizos,
de sa sorte, su tristu acanimentu.
Ma nudda est vanu, tot'est argumentu
chi tratat cun rimas e fiorizos.

Ca est totue ch’’idet sa bellesa
chi sa natura ponet in fermentu,
e de issa nde coglit, sempre atentu,
nuscos, colores e tota s'ativesa,
cantat de pensamentu e dechidesa,
de totu s'infinidu firmamentu.

E nudda importat chi mannu o minore
tue lu chelfas invanu pesare,
deves solu cun s’anima tocare
su risu, su piantu, su calore,
gai chi intendas sa fortza, s’amore
ch’in sas peraulas cheret lassare.