Ma proite, Sennore!
de Santino Marteddu

Ma proite, Sennore, in custa terra
promissa e dada a fizos de Israele,
rios anticos de late e de mele
trazan a mare odios e vinditas,
e sas mamas, proite, aporrin titas
prenas de fele ch'aunzan sa ghetta?

Ma proite, Sennore, in Palestina,
inue as semenadu a largas manos
s'Amore e su perdonu, creschen ranos
ranchidos che su fele e che sa lua?
Non credio ch'in custa terra tua
tant'odiu aèret postu raichina.

E sos pitzinnos proite, Sennore,
ruène chena neche in s'ispiaza
chi s'isterret bianca 'e fronte a Gaza
in d'una gherra 'e frades contra a frades?
Proite esisten sas disamistades
tra sos fizos de Abramo e su rancore?

Preguntas chi mi annanghen solu dudas.
Podet esser, m'illudo e non so tzertu,
chi siat galu iscapu in su desertu
su dimoniu chi a Cristos at tentadu
o mi dimando non siat torradu
Erode su buzinu a francas nudas.

Ma no atzeto mai chi unu Ebreu
potat bochier pitzinnu innossente
e su Palestinesu fora 'e mente
isparet a sa tzeca, a su muntone,
cumbintu chi sas ballas de cannone
las ghien semper sas manos de Deu!

Ite frastimu mannu, ite dolore
ponner Deus apare a su buzinu,
deus chi at nadu: "Si ochis a Cainu
sete 'ortas s'inferru ti s'aberit!"
amore e solu amore Isse ti oferit
e pretendet amore e solu amore.

Amore e solu amore! Santu donu
de Cristos, ch'in sa ruche, a s'ùrtim'ora,
est resessidu a ripiter ancora
paraulas de amore e de perdonu.

3° Premio ex aequo Poesia in Rima Premio Biennale di Poesia Sarda "Giorgio Pinna" Pozzomaggiore