Lu ‘eru paradisu illa tarra
de Pasquale Ciboddo

No è lu campà
d’abà
senza nuddha di bonu,
chi no è né felicci né infelicci,
ch’è la ‘ita, e basta.
E no è nemmancu lu tempu
ch’ha di ‘inè
siguru e invitanti.
Era piuttostu
lu mundu di li stazzi,
undi socu natu e crisciutu,
riccu di cioia
e libbaru da noia,
lu ‘eru paradisu illa tarra.
Una fitta di passatu
chi no sarà mai sminticatu!
Ogghj s’ha tuttu
e no s’ha nuddha.
Undi so’ li sani princippi,
li ‘alòri umani, la saittù
di li ‘ecchj patrialchi di campagna?
E undi agatti
lu sintimentu di l’amicizia,
in una civiltài
cussì indiffarenti.