Jana ‘e mele
de Antonio Brundu

Che un’anghela silena
da’ su chelu ses falada
una notte inghelenada
da’ sa luna lena lena
e s’aera s’est piena
de notas nidas e nettas
chi m’an cantadu ch’isettas
da-e me’ sa serenada.

Che a Venere incantera
ch’est bessida da-e mare
ses falada pro m’amare
e restare berdadera;
basos de cada manera
sa bucca tua m’intregat
cando de tene m’allegat
mentras bisamus appare.

Cussa pedde ‘e seda rara
péssiche est chìbbera e sana,
ti fachet prella galana
ch’arbeschet déchile e giara;
est de pisedda sa cara
cando che àmbara luchet
ca de oro rajos juchet
ch’ a sos sensos pache dana.

Addurcas, laras de rosa,
cada làmbriga de fele,
bella amada jana ‘e mele,
de manzanu prenda ermosa;
punnas de prata ispantosa
che penelope as a tesser
e pro semper t’app’ a esser
teraccu ‘e coro fidele.

Menzione d’onore a su Prémiu Literariu “Gurulis Vetus” 2015 – Sa poesia pro su cantu – Ammentende Gavino De Lunas