Isetande sa lughe....
de Antonio Piras

Po ammentu de su Coronavirus 2020


Mi so’ organizande in domo mia,
ca sun tempos de “virus a corona”,
pro campare a sa mezus, a sa bona,
mancari solu, sena cumpagnia,
e m’invento cunsolos e recreu
a dispetu de custu male feu.

Mi sàmuno sas manos a tot’ora
ca timo de su virus su contagiu,
in bidd’ anzena b’est su poltolagiu,
no’ mi faghet bintrare in logu ‘e fora.
Pitzinnos no’ intendo, mancu mutu!
Nuda s’iscola, issa pur’in lutu!

Su predi a sa sola narat missa,
l’intendo in “streaming” in televisione,
est cancellada dogni funtzione,
finamentas sa Pasca est cumpromissa.
Ei su poberitu mancu a mortu
no’ tenet cumpagnia ne cunfortu.

Sa ‘inza mia puru in quarantena…
ispero chi mi diat bonos frutos.
S’annada mala ue che semus rutos
nos at postu in fastizos e in pena.
Meigos, infermieris in trincea
gherrande contr’a custa peste fea!

Da s’inimigu tue ti nde fues,
lu times, lu distinghes e si biet
ma su “coronavirus” si nde riet
e in sos bratzos suos tue che rues:
issu t’inghiriat cun su modu sou,
tue no’ lu ‘ies e d’est mere tou.

A cabu’e tempus benit dogni cosa
ei su male faghet a pensare,
su maremotu avolòtat su mare
e sa piena allagat a Bosa
ei sos fogos cun cussas caluras
annientan e buscos e pasturas.

Da cust’incagliu nd’amos a bessire
e totucantos prus afortigados,
sas marturias de sos tempos colados
naran chi sun serbìdas a imbellire.
Amos a tenner tempus pro pensare
cant’est bellu su sole ei su mare…

cant’est bella sa luna, sos isteddos
chi dan lugore a seros e manzanos,
sas abbas, sos aprìgos solianos,
sos modos bonos, sos mezus faeddos,
sas bonas trassas, sas bonas maneras…
e istrintas de manu prus sintzeras.

Amos a bier laras iscanzadas
a s’amigansia e a su perdonu,
at a torrare dogni cosa in bonu,
sien abertas sas jannas serradas,
amos a fagher festa totucantos
torrande grassias a Deus e Santos.

Amos a bier isposos e isposas
in sos peus mamentos aunidos,
maridos e muzeres reunidos
un sas insoro famiglias festosas.
Torret a lugher, calda, sa fiama
cun s’amor’e su babbu e de sa mama.

Cuddos punzos e manos fin’a oe
abbramidos e bene arraighinados
an’esser, unu cras, ammoddigados
da su “coronavirus deghennoe”,
e sos coros abertos a s’amore
che a dogni pentidu pecadore.

Cand’amos a torrar’a bier lughe
amos a esser totus pius lenos
a malas trassas poninde sos frenos
e azuand’a a sos cristos in rughe.
An’a nascher cuncordias e amistades,
rispetosos de sorres e de frades!

Iscanu, 06-04-2020 – Lunis santu