Incantu 'e beranu

di Benito Saba (2003)

Rattu s'altziat su monte,
índigu.
Chimas solianas a oriente,
ermosas, lughentes
in su sero 'e beranu.
In sa costa umbrosa de 'irde
sa idda mia galana,
fiore biancu 'e maju,
s'accherat curiosa.
Su nuraghe nieddu dae s'altura
mirat attentu che cane 'e pastore.

… Silentziu … Chietu pasat su campu,
giada pretziosa de paghe.
Déchida mariposa,
in binzas, tancas e oliares
colat, si cuat,
carignat lezera una frina,
anélidu 'e chelu,
e contat de janas donosas
s'antigu siddadu tzeleste
de jaru saffíru e de oro.

Fora 'e su tempus ingalenada est s'adde.
Curret su coro, curret
a insegus, a insegus in sa vida…
Ammentos felitzes de annos fuídos,
de catza a sos nidos in árvures mannas,
de amigos,
de a tie, cumpagnedda 'e iscola,
rundine migrada a Milano…

Passada est sa die!
Falende est su sole
e basat cun laras de fogu sas roccas,
amatistas ardentes.
Iscurende a lenu a lenu est s'aéra;
già est velu de seda turchina
boladu gioghende a bajana…

E pro incantu torro pitzinnu
e chirco sa manu de mama
pro recuire a bidda,
a domo.

Benito Saba


Questa poesia ha conseguito il SECONDO PREMIO al III CONCORSO LETTERARIO "LIMBA E AMMENTOS" - ITTIRI - 2003

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!