In sa ‘e su mulinu etzu
di Antonello Bazzu

Sa notte in sa minda,
si cherías,
s’erva rúppende
podias intèndere,
cando imbreágu ‘e ‘asos,
in sa náe ‘e s’otzastru mannu,
ninnadu dae su ‘entu
s’ingalenaíat s’amore nostru.
Atesu, in sa linia biaíta
de s’orizonte, rocas de granitu
dae abba e bentu allijadas
janas parían incantadas
postas a nos cantare su nínnidu.
Una tonca lamentosa
sos passos contaíat
a sa falche de luna messadorza
bessida prima ‘e s’ora.