Hana a torrare
de Gavino Oggiana

Fuidos, Sardigna, fuidos
sos tuos giovanos fizos
sun in terras anzenas
unu pius fazile pane
chirchende. Unu pane
chi no iscat cantu de ranchidu
lassat in dogni 'ucca
s'odiu mai isfogadu,
ogni frastimu ingullidu.
Una vida de istentos
hana lassadu, cretende
de ismentigare sa tua
aspra bellesa chi riet
intr' 'e duos ojos nieddos.
Ma cuddu chi essit inie
no est cuddu sole ch'iscaldit
tancas e binzas e venas
in d'un'allutta de amore.
Culpa non do, Sardigna,
a chie podet haer culpa!
Forsis est sa sorte maligna
chi los ispinghet attesu!
Ma cuddos ojos nieddos
in su foghile istudadu
sunu sa lampana azzesa,
su chelu, s'iferru: su filu
chi ancora los ligat a tie.