Giudisciu Universale
de Gesuino Curreli

No isco si b’at chelu a pustis mortu
pro chie onestamente at operadu,
no isco a cale fine est destinadu
s’omine, cun rejone oppuru a tortu.

Non cumprendo nemmancu cale importu
appat sa vida nostra casu mai
tottu finat cun gioias e arguai,
e s’ untzione estrema pro accunortu.

No isco chie nos dat su passaportu
pro s’eternu gosare o cale pena
m’isettat, si flagellu o sa cadena
chi non mi dat ispera de cunfortu.

So che foza trazada dae su ‘entu
in d unu logu amenu e bellu tantu,
app’idu sos colores e-i s’incantu
de totas istajones ch’appo tentu.

Un’alvure maestosa m’at sustentu
e m’at nutridu a linfa naturale,
como so ruttu supra ‘e unu murale,
finidu cun s’attonzu onzi cuntentu.

Luego s’ierru est frittu cun maestrale,
e mi det bentulare a isfinimentu
cun su perenne, arcanu movimentu
innanti a su Giudisciu Universale.