Gherras de Paghe
de Franco Piga

Manos de lughe tia cherrere
pro picare pedras de sole
in manzanos de cuncordu
e laorare semenes de cunfortu
in ereminzos solianos.
Manos potentes tia cherrere
ch’assupran sufferentes,
e pinzellare lughe
in caras aumbradas,
gai ch’ iscanzen a su risu
laras serradas
chi rantziore an sutu
in notes de piantu.
Manos mannas tia cherrere
chi cumanden su ‘entu
pro chi, amigu, carret
nues e dies selenas
chi disanias istuden
e a festa sonen a repicu sas campanas.
Manos caldas tia cherrere
pro intessere tramas de istima
chi su mundu totu, lighen
cun sentidos de rispetu,
inue, s’isetu de su crasa
non siat timoria, ne apretu.
Manos giustas tia cherrere
pro aberrere jannas serradas
chi innotzentes isserran,
e pro iscriere cantones
de libertade, de veridade.
Manos diligas tia cherrere
pro carignare caras innotzentes
de criaduras
lassadas chentz’amore,
caras de mamas, de muzeres
chi pregan, isetende
chi finan sas ” Gherras de paghe”.
Manos tia cherrere
chi amigas astringan ateras manos.