Fiat i est ancora, Poeta di amori
de Vincenzo Pisanu

De candu a crazoneddus a cosciabi
sa cibixìa dd’infrissìat is peis
scruzus in s’imperdau de Campidanu
cun bentu e gelu chi ddi mossiànta
is carris moddixeddas e innozentis.
De candu de manorba, siddendi i’ dentis
si fut arrebellau a su marranu
e intendiu omi’, de sendi picioccheddu.
In su tretu de Sulcis e Casteddu
iat spainau lambrigas e sudori.

Fiat i est ancora, Poeta di amori.

Andà’ traghendi asub’e unu coddu
su scaparroni, unu cugulloni
anca dogna dolori s’acciungìat a cumossai
s’anima de poeta, aintr’e sa preneta
marigosa chi ddi fu’ sinnialada.
Asuba de s’ateru coddu accollada
una bertula manna e grai grai
un’arrocca giganti de tragai
po dogna passu andendi pe i bia.
Conosciat canzonis di allirghìa
sonus de ballu e de missa cantada
e cantus de tristura de boxi sarragada
de orguena apampendi, posta a fogu.
Andaiat atressu e in dogna logu
boddendi contus, amostendi, ammanniendi
s’orgogliu chi ddi cresciat in s’intragna,
sa stimazioni manna po sa Sardigna.
Andàda, in dì’ de fatu e in domigu.
cun manus chi iant tocau palla e trigu,
sìmbula e farra, binu e piriciolu
impastaiat mutettus de consolu,
de giustizia, traballu, poberesa,
portendi in àndias totu sa ricchesa
de sa poesia sua amajadora,
chi medas cantant e hant a cantai ancora
impari a su sentimentu suu mannu e profundu
de bucca in bucca, e in dogna parte mundu,
po sa Sardigna e po ddi fai onori.

Fiat i est ancora, Poeta di amori.