Diritos antigos
de Franco Piga

E ite fis pensende, su pastore,
proende a ti difender’ sos diritos,
ancora non l’ischìas, chi traitos
semus totu, e niunu as in favore?

Balen pagu berveghes e cuiles
si leare ti cheren sos terrinos,
ca iscàpos sun como sos mastinos
a cumandu de barones ascamiles.

Chi de late, de casu e de anzones
ite cheres chi nd’iscan o aprendan,
o abberu ti cretes chi difendan
interessos de poberas pessones?

In pagos l’an su gustu ’e isbaire
su frutu de campagnas e suore,
e pro te b’est s’astrau e s’umidore
cun matanas e leges de timire.

Leges ch’a malu puntu t’an batìdu
poi ’e tantu chi t’an bene isfrutadu,
ma tantu già fis sempre abetuadu
a esser pagu o nudda favoridu.

Da-e fora nde l’’atin e atesu
cantu tue produis a sa sola,
ma non cheren cannada e murghijola
ca poberu ti cheren e arresu.

Puite b’at diversu torracontu
e como, tue puru l’as cumpresu,
ti ses bidu catzadu e puru ofesu
obligadu a retzire cust’afrontu.

Non ses solu gherrende in domo tua
ca su bisonzu totu nos aùnit:
Frueddas chi su ’entu las isfrunit
aupadas, isperden sa fortza sua.