| Sètzidu ses in seddacadderi misteriosu
 de s'istella apicada punghidore;
 sias òmine o pisedda,
 andas chena reposu,
 isperende chi torres binchidore.
 Tue ch'ischis cantu bales,
 t'ismèntigas sos males,
 galoppas cara a s'astru lughidore.
 Oe ses su prus dèchidu,
 cun sa punta 'e s'ispada l'as inferchidu.
 Sas boghes de su grèmiu,su rullu 'e sos tamburos,
 sas trumbas ischigliande insurdidoras.
 T'ant apuntau su prèmiu,
 t'ant prenu de augùrios,
 pro àteras parìglias benidoras.
 E tue tocas su chelu
 chen'esser un' ànghelu,
 t'as'ammentare semper custas oras,
 sa durche maravìglia,
 de cust'incantu numenau Sartìglia.
 ____________ Sei seduto sulla sellacavaliere misterioso
 pungitore della stella appesa;
 che tu sia uomo o ragazza,
 vai senza riposare,
 sperando di ritornare vincitore.
 Tu che sai quanto vali,
 ti dimentichi i mali,
 e galoppi verso l’astro lucente.
 Oggi sei il più bravo,
 con la punta della spada l’hai infilzato.
 Le urla del tuo gremio,il rullo dei tamburi,
 le trombe che squillano assordanti.
 Ti hanno appuntato il premio,
 ti hanno riempito di auguri,
 per le altre pariglie che verranno.
 E tu tocchi il cielo
 senza essere un angelo,
 ti ricorderai per sempre queste ore,
 la dolce meraviglia,
 di questo incanto chiamato Sartiglia.
 |