Chirchende paghe
de Rosina Cossu

M'arreo innoghe.
So istracca.
A in ue fia andende?
In mente non bat ammentu.
Intendo abolottu.
It'est?
Est su entu!
Mi torrat s'ammentu:
Fia fuende dae unu mundu feu,
bider pius no cheria
sa miseria umana,
s'indifferentzia 'e sa zente.
Mai unu risu, mai una manu.
So rutta e man'appettigadu.
M'arreo innoghe.
So istracca.
Ma...isculta!
It'est?
Est sa oghe 'e su entu
chi ti attit su cantu 'e sos puzzones.
Ma cantana abberu?
Ma est cantigu de imperiu
“Camina, camina.
Non ti deves frimmare propriu como.
Dae cantu tempus ses chirchende
unu mundu de paghe et amore
senza ischire cando hat finire?
Fra una die o annos medas?
Camina et solu cando l'agattas t'arreas.
Ca solu tando finint sos affannos”.