Cantone chena ingannu 2
di Rosina Cossu

Una cantone ti cherz’ intonare
Chi devet parrer una serenada
T’ido in su balcone accherada
che un’ anghelu dae chelu falada

Una cantone chi no has’ iscultare
Ca non b’hat né peraulas né sonu
Ma tristos sentidos privos de tonu,
in ment’ in coro la cherz’ arribare

Ma forsis in d’una die luntana
l’happo a dare una melodia
Pro mi ponner in coro s’ allegria
e passar’un’ora pius galana.

in custa cantone non b’hat ingannu
Ma tristur’’ e non mi podet amare
so malaid’ e non poto sanare,
e m’atzettar’ est unu pesu mannu

A tie ogn’ora isto pensende
custu sentidu lu tenzo cuadu
isco sa rispost’e non l’hapo nadu
su coro meu est sempre sufrende

T’happo idu bestida de isposa
Intrende in cussa cheja che divina
In me’a sos fiores una reina
Bell’ e profumada pius che rosa

Como so pili biancu imbetzadu
Intendo malincunia e dolore
Sempre biu est cuss’ antigu amore
Ispina e gosu ‘e su passadu